KALMTHOUT – Anderhalf jaar geleden overleed wielrenner Herman Vanspringel. Kalmthoutenaar en wielerfan Luc Wuyts (68) wil niet dat de renner wordt vergeten. Om hem te gedenken rijdt Wuyts op 22 maart een deel van het parcours van de E3 Saxo Classic, een wedstrijd die Vanspringel vijftig jaar geleden won. Aan de aankomst deelt hij duizend foto’s uit van Vanspringel in zijn outfit van 1974.
Luc Wuyts is een superfan van wijlen beroepsrenner Herman Vanspringel. “Ik ben meer dan een fan, Herman was ook een vriend en ik wil niet dat hij wordt opgeslorpt door de mist van de geschiedenis. Het is deze maand precies vijftig jaar geleden dat Herman Vanspringel de E3 Prijs Harelbeke won. Tegenwoordig heet die wedstrijd E3 Saxo Classic. Herman won een halve eeuw geleden voor Freddy Maertens en Frans Verbeeck”, legt de Kalmthoutse superfan met veel passie uit.
“Herman en Freddy Maertens waren in de slotfase voorop geraakt en Herman reed geen meter op kop. Later getuigde Vanspringel dat het de enige koers was in zijn profcarrière waarin hij niet had meegewerkt aan een ontsnapping. Hij wist dat Maertens veel sneller was en gebruikte het excuus dat hij moest wachten op zijn ploegmakker en sprinter Eric Leman. Op 250 meter van de aankomst demarreerde Vanspringel en won de E3 Prijs. Een dag later was hij ook de primus in de Brabantse Pijl”, doet Luc Wuyts het verhaal van een wedstrijd die vijftig jaar geleden is gereden.
Knalprestatie
“Als supporter van het eerste uur wil ik de knalprestatie van mijn wieleridool in herinnering brengen door op 22 maart de finale van de E3 Saxo Classic te fietsen. Ik vertrek om 10 uur in Harelbeke, dat is twee uur voor de profs aan hun wedstrijd beginnen. Ik fiets van Harelbeke naar Oudenaarde en maak daar de doorsteek naar Kluisbergen. De laatste 35 kilometers van mijn rit lopen gelijk met de finale van de koers. Ik voorzie mijn aankomst rond 15 uur. In Harelbeke ga ik aan de toeschouwers de foto uitdelen van Herman Vanspringel in zijn outfit van MIC-De Gribaldy-Ludo, de ploeg waarvoor hij in 1974 reed”, legt Luc Wuyts uit.
Op het moment dat hij de foto’s uitdeelt, wordt de wedstrijd al live uitgezonden op Sporza. “Ik heb al contact gehad met de commentatoren en de organisatie en hoop stiekem dat ik via dat kanaal mijn bedoeling kan toelichten”, zegt Luc Wuyts.
Bordeaux-Parijs
De Kalmthoutenaar is volop bezig om zich voor te bereiden op zijn stunt. “Eigenlijk ben ik altijd meer voetballer dan wielrenner geweest. Maar toch ben ik begeesterd door het wielrennen en door de figuur van Vanspringel. In de Belgische wielergeschiedenis neemt Herman Vanspringel een speciale plek in. Niet alleen omdat hij in 1968 ei zo na de eerste naoorlogse Belg werd die de Ronde van Frankrijk won, maar nog meer omdat hij talloze overwinningen boekte in moeilijke wedstrijden die nu niet meer worden gereden. De marathonklassieker Bordeaux-Parijs over een afstand van 620 km won hij liefst zeven keer.
“Als 11-jarige knaap at ik kauwgum van het merk Rizla. Het was me niet om de kauwgum te doen, wel om de prentjes die in elk pakje zaten. Zo leerde ik Herman Vanspringel kennen. De begeleidende tekst beloofde een sterke carrière voor de jonge coureur. Ik werd jonge fan en ben dat gebleven.”
Tour de France
Toch zindert de legendarische en voor Herman dramatische eindtijdrit in de Tour de France van 1968 bij de oudere wielerfans nog na. “Die zondag 21 juli was er een koers voor beroepsrenners in Kalmthout. Veel volk, maar velen zaten met hun gedachten bij de Tour. De speaker hield de wielerfans in Kalmthout op de hoogte. Euforie, gejuich dat langzaam wegsmolt. En dan doodse stilte op de koers in mijn dorp. Herman verloor met 38 seconden.”. Toen Herman Vanspringel zijn 60ste verjaardag mocht vieren in het Antwerps provinciehuis was ook Jan Janssens daar. Hij gaf toen toe dat hij zijn bekendheid voor een groot deel te danken had aan Herman Vanspringel”, vult Wuyts nog aan.
(erva)
