Stabroek – Het tragisch ongeval bij Total raffinaderij op de Scheldelaan kostte het leven aan twee jonge vrienden, die elkaar al vanaf de schoolbanken kenden. German Duran Pacheco en William van Robbroeck.
William was een vaste waarde voor voetbalclub Vrij Eendracht Stabroek. Zijn overlijden is een mokerslag voor de club die het goed doet in vierde provinciale. Zijn teamgenoten zijn aangeslagen. Christophe Relecom (29) en Eric Nuyens (24) vonden de moed om over hun vriend te praten. “William had Colombiaanse roots en was dolgelukkig toen verleden week de Rode Duivels het onderspit moesten delven tegen zijn Colombiaanse ploeg. Dinsdagavond zouden we in Amsterdam samen gaan kijken naar Nederland-Colombia. Hij kwam maar niet opdagen en ook op gsm konden we hem niet bereiken. Dat vonden we vreemd, maar we dachten nog dat hij gewoon te laat was”, zegt Eric Nuyens.
Zwaar aangeslagen
Christophe las op Facebook over het ongeval bij Total. Omdat hij wist dat William daar werkte, probeerde ook hij tevergeefs contact te krijgen. Ook de ouders wisten toen nog van niets. “We hebben alle ziekenhuizen in de buurt afgebeld, maar zonder resultaat. Rond half zeven kregen we van de mensen van Total het dramatische bericht. Een mokerslag!” Christophe was meer dan een voetbalvriend. Hij was getuige op het huwelijk van William.
Corrie Mies, algemeen coördinator van VES, weet dat de ploeg zijn sfeermaker voorgoed kwijt is. “William wist sfeer in de groep te brengen. Ook wanneer het minder goed ging, was hij in staat de groep terug op te krikken. Enkele weken geleden raakte hij gekwetst op training. Volgens weekend zou hij voor de eerste keer terug mee voetballen. Maandag hervatte hij pas het werk en op zijn tweede dag gebeurde dit drama.” Zaterdag staat een belangrijke topper op het programma tegen Brecht. “We gaan vragen om die wedstrijd uit te stellen. De jongens zijn nu niet in staat om te spelen.”
Goede lassers
Marcel Claessens, oud-leraar lassen in het Pito, heeft de twee jonge mannen in de klas gehad.
“Het 6de en 7de jaar gaf ik hen praktijk lassen en pijpfitten. Ik herinner me de klas zo goed, omdat het een groep was die hecht aan elkaar hing. Nooit problemen gehad met die mannen, want zij kwamen hier om hun vak te leren. Nadat ze waren afgestudeerd vonden ze vrij vlug werk in hun richting”, aldus Marcel Claessens.
“Ook op gebied van veiligheid waren zij geschoolde lassers. Ze kenden de gevaren van het beroep en hielden er rekening mee.”
William staat links onderaan op de foto
