Tegenspoed heeft de laatste beroepsvissers van Zandvliet, de gebroeders Schroeyens, maandenlang gedwongen aan de wal te blijven in hun huidige thuishaven Breskens (Zeeuws-Vlaanderen). Door een slepende ziekte moest “schipper” Fons Schroeyers (76) een chemokuur ondergaan. Die liep tot nog toe goed af, zodanig dat hij opnieuw redelijk gezond werd en weer aan het werk kon.
Vorige week gingen de gebroeders zelfs drie dagen aan een stuk vissen op de Noordzee. Tot broer Lowie (71) enkele dagen geleden thuis in Zandvliet ten val kwam en een bekkenbreuk opliep. Hij moest naar het ziekenhuis en zal nog verscheidene weken, zo niet maanden, werkloos blijven. Daarmee is de ‘visserij’ stilgevallen, want alleen kan Fons niet uitvaren. Hij blijft noodgedwongen in Zandvliet, waar zuster Colette voor de broers zorgt.
Verhuizen
Officieel woont Fons aan de Zandvlietse Dorpsstraat, maar dat wil niemand geweten hebben. ‘Fons is jonggezel, maar hij is met zijn boot getrouwd’, zegde Lowie enkele tijd geleden nog. ‘Zelfs tijdens het weekend zit hij meestal aan boord om wat te sjouwen aan de netten, de motor en de zeef- sorteer- en kookinstallatie.
De twee broers zijn de erfgenamen van hun vader Leon en grootvader Fons (alias Fonske de Jager). De vissershengst van deze laatste lag in de haven van het Berendrechtse Scheldegehucht Frederik-Hendrik (de Frederik) dat moest verdwijnen ingevolge de havenuitbreiding. Eind van de jaren 60 verhuisden de vissers (die intussen een motorboot hadden) noodgedwongen jaar Lillo. Daar hadden ze hun ligplaats tot 1978. Maar de leurders en pellers van vroeger waren verdwenen, net zoals de vis en de garnaal in de Schelde. De vissers verhuisden opnieuw, deze keer naar Breskens, met registratie in Oostende. Fons en zijn broer hadden intussen de ‘Nancy’ gekocht, een echte zeevissersboot.
Verkoop via de klok
Hoewel de vis intussen in de Westerschelde terugkeerde bleven ze in Breskens. Van daaruit gaan ze de Scheldemonding en de Noordzee op tot ongeveer zes mijl uit de kust. Ze vissen met twee korren op garnaal, bijna het hele jaar door. In 24 uur kunnen ze tot 300 kilo vangen. September en oktober zijn de beste maanden. ‘In het mindere seizoen is dat de helft.’
Aan boord hebben ze een moderne zeef- sorteer- en kookinstallatie. Vijf minuten koken, telkens 15 kilo. De vangst gaat vervolgens het met ijs gekoelde ruim in. Op de veiling in Breskens wordt de garnaal via de klok verkocht, meestal aan kleinhandelaars, die de waar vers doorverkopen of zelf laten pellen.
De broers staan geregistreerd in Oostende. Daar brengen ze bij de bevoegde overheidsdienst alle maanden verslag uit via hun logboek: waar gevist? Hoeveel gevangen?
Er zijn geen opvolgers die de stiel verder zetten. Wat de toekomst brengt voor de laatste beroepsvissers van Zandvliet is koffiedik kijken. Hopelijk herstelt Lowie binnen zeer weinig tijd en kunnen ze opnieuw aan de slag gaan. Hoelang is niet geweten, want ook bij deze taaie kerels slaat de leeftijd toe. Staf De Lie.
