Opnieuw een brief aan de Koning?

 
Als echte Poldernaars volgen wij ook met argusogen de situatie rond de zogenaamde “Opstalvallei”, die wij als vanouds de Opstalpolder noemen. In het spotblad ’t Pallieterke vonden wij onderstaande tekst, geschreven door Pagadder. Wij willen de visie van Pagadder rond de Opstalvallei zeker met onze lezers delen. Want wij wensen zoals altijd en zoals we in onze nieuwjaarsboodschap duidelijk maakten, onze streek en zijn belangen te blijven verdedigen.
In ons volgend magazine, dat verschijnt op 6 maart, brengen wij trouwens een uitgebreid artikel, over hoe het 50 jaar geleden allemaal begon. En hoe het Polders Actiecomité toen de strijd voerde. Het ging hem niet tegen de uitbreiding van de haven, maar tegen onrechtvaardige onteigeningen en uitdrijvingen in Wilmarsdonk, Oorderen, Zandvliet, Berendrecht en Lillo. De actievoerders betoogden niet alleen op de Grote Markt, op het Solft, in autokaravanen en op de puinhopen van Lillo, maar ze trokken zelfs met een verzoekschrift naar de koning in het paleis te Laken. Vandaag wordt overwogen om dit opnieuw te doen in het raam van de redding van de Opstalpolder.
Uit ‘t Pallieterke
De Opstalvallei: een bodemloze put
In het raam van de uitvoering van het Gewestelijk Ruimtelijk Uitvoerings Plan (GRUP) voor de Antwerpse haven wilde het Vlaams Gewest een aantal gronden in de Opstalpolder te Berendrecht-Stabroek onteigenen. Het was de bedoeling om daar een kunstmatig natuurgebied van te maken. De vrederechter sprak zich vorige week in een vonnis echter uit tegen deze onteigening.
Opluchting bij boeren en bewoners van de Polderdorpen op de Rechteroever. Tandengeknars en razernij bij de drie man en een paardenkop van de zo gezegde natuurvereniging die al jaren aast op het in bezit krijgen van de laatste landbouwgronden in de Antwerpse Polder. Daartoe hadden zij het Havenbedrijf en de verantwoordelijke ministers in de Vlaamse regering in een wurggreep. Telkens en telkens weer eisten zij “compensaties” voor het innemen van gronden door haven en industrie. Op kosten van ongelijk lieten zij in het verleden al allerlei kunstmatige natuurgebieden aanleggen. Die hebben miljoenen gekost. Maar nu blijkt het grotendeels om niets te zijn geweest. Een vogel kan je niet dwingen om zich te nestelen waar de “stadsboeren” dit zouden willen.
Beste bewijs kwam veertien dagen geleden op tafel: een dorpsbewoner die zich al jaren bezig houdt met de wateroverlast in Berendrecht en Zandvliet, kreeg van de beheerder van een meeuwenbroedplaats aan de Hooge Maey in Lillo een mail waarin duidelijk stond dat in bedoelde broedplaats (die waanzinnig veel geld heeft gekost) nog nooit een meeuw, laat staan een zwartkopmeeuw (waarvoor dit “eiland” was aangelegd), had gebroed. De vogels houden zich integendeel bij voorkeur op tussen olietanks van chemische bedrijven langs de Scheldelaan. Zij zijn daar met geen stokken weg te slaan.
Desondanks eisten de milieufanaten van de Vlaamse regering dat verder natuurgebieden zouden worden aangelegd. Zij lieten hun oog vallen op de laatste 250 ha polderland die zich bevinden tussen Stabroek en Berendrecht. Zij noemden dit gebied de “Opstalvallei”. Net of er in het vlakke land van de polders ook maar één vallei zou bestaan. De bedoeling was duidelijk: deze groenen willen het romantische beeld ophangen van een zonnig dal vol vlinders, vogels, kikkers en bloemen. De naam Opstalpolder moest verdwijnen. Die geeft, zelfs bij stedelingen, een beeld van vruchtbaar land. En dat mag niet van dit handvol paddenkwekers. Boeren? Dat is iets voor Bokrijk.
Boerenland? Dat is geen natuur, volgens hen. Dat moet onder water gezet worden en omgevormd tot moeras. De polderbewoners waren het daar evenwel gloeiend mee oneens. Vorig jaar werden op korte tijd door enkele actievoerders meer dan duizend digitale handtekeningen verzameld tegen het vernietigen van de polders van Berendrecht en Stabroek, die de Opstalpolders worden genoemd. En de eigenaar van de Opstalhoeve in Berendrecht stapte naar de vrederechter om de onteigening van zijn boerderij te betwisten. Het oordeel dat  vorige week (9 februari ) viel, is vernietigend: de vrederechter is van oordeel dat de motivatie om de gronden te onteigenen absoluut niet voldoende onderbouwd is. Tegen het vonnis is nog hoger beroep mogelijk. Commentatoren stellen dat omwille van de duidelijkheid van het vonnis van de vrederechter, een dergelijke beroepsprocedure evenwel niet vanzelfsprekend zal zijn voor het Vlaamse Gewest. Dat kan alleen maar geld in het water gooien als de waanzin van de groenen wordt gevolgd. De hele onteigening van de Opstalpolder zou 25 miljoen euro kosten. Voor de aanleg van het “natuurgebied” komt daar nog eens 10 miljoen bovenop. Reken het verlies van landbouw- en veeteelt daar bij en je komt nog eens op een eeuwigdurend verlies van 250.000 euro per jaar. En dat allemaal in een tijd van crisis en bezuinigingen.
Carl Geeraerts, de N-VA districtsburgemeester van Berendrecht-Zandvliet-Lillo merkt bovendien op dat voor het zo gezegde natuurgebied reusachtige geluidswallen werden voorzien. “Wat verder op blijven mensen die met hun achtertuin aan de A12 grenzen, verstoken van deze “luxe”, zegt hij. “De inwoners van de Polderdorpen verwachten dat ook met hun verzuchtingen wordt rekening gehouden. Er moet absoluut een oplossing komen voor de problemen van wateroverlast die vele inwoners treft sinds de aanleg van de eerste fase van het natuurgebied in de Opstalpolder.”
Burgemeester Rik Frans van Stabroek treedt hem bij: “Het lijkt tijd om de ideeën voor een alternatieve invulling van het gebied met respect voor de bestaande natuur een kans te geven. Zo kunnen we met weinig middelen toch grote resultaten boeken.” De burgemeester doelt op de onlangs geuite voorstellen om in de resterende polders oude graansoorten als spelt, rogge en haver te telen. Een groep bakkerijen en voedingsbedrijven zijn samen met een vijftal boeren bereid in dit project te stappen.
We wachten met een visademke op de reactie van de Vlaamse regering. Dat die weer niet afkomt met “beslist beleid”, een drogargument waarmee  de verantwoordelijkheid naar de vorige ploeg wordt verschoven.
“De kracht van verandering”? Dat is heel wat anders.” Pagadder.