BERENDRECHT – Marc Maes is helemaal weg van de bergen en meer bepaald van de Pyreneeën. Dat is goed nieuws voor wie van Noord-Spanje houdt, want zijn liefde voor dat hooggebergte resulteert in een handig reis- en doeboek van meer dan 300 pagina’s. ”Door de Pyreneeën – Langs de N-260” overdondert je met gedetailleerde toeristische weetjes, verrassende tips en nauwkeurige routeinformatie.
“Om afwisseling te brengen in de strandvakanties besloten mijn vrouw en ik ongeveer dertig jaar geleden om onze jonge kinderen te laten kennismaken met het hooggebergte. We vertrokken dus richting Pyreneeën en begonnen die eerste vakantie aan de Middellandse Zee ter hoogte van Portbou. Elke dag planden we om maximum 100 km landinwaarts te trekken via de N-260. Dat is de belangrijkste route die je dwars door de Pyreneeën voert over een afstand van 520 km van Portbou tot Sabiñànigo in de provincie Huesca. Je doorkruist twee autonome regio’s: Aragon en Catalonië”, legt auteur Marc Maes uit. Van een reisboek was nog helemaal geen sprake.
De familie Maes verkende jaar na jaar de schoonheid van de dorpjes en natuurgebieden langs de N-260. Het viel hen op dat er relatief weinig buitenlandse toeristen waren. De Spaanse toeristen kenden natuurlijk wel de pracht van de Pyreneeën. De horecaprijzen waren en zijn dan ook aangepast aan het binnenlands toerisme. Jaar na jaar groeide de liefde voor dat stukje Spanje en meer dan tien jaar geleden ontstond ook het eerste idee om een boek te schrijven over die opmerkelijke N-260. “Vanaf het prille begin was het niet de bedoeling om een zoveelste toeristische gids te schrijven à la Michelin of Trotter. Het moest een alternatief inspiratieboek worden met veel foto’s en aandacht voor het moois dat meestal alleen gekend is door de locals”, gaat Marc Maes verder. Hij besefte toen helemaal niet dat het hem honderden uren zou kosten om dat prille idee tot realiteit te maken.
Lokale schoonheid
Gelukkig spreekt Marc Maes vlot Spaans met een basiskennis Catalaans, want vanaf 2015 stonden de reizen naar Spanje dan ook in het teken van het groeiende reis-doeboek. “Om kijk te krijgen op de eigenheid van een streek is het essentieel om in gesprek te gaan met de mensen. Zo leer je lokale weetjes die je in geen enkele reisgids kan vinden. In totaal heb ik meer dan tweehonderd interviews uitgeschreven. Een schat aan kennis en ook een basis voor blijvende vriendschappen en verrassende verhalen”, verzekert Marc Maes.
250 QR-codes
Wanneer het gezin terecht komt in het dorpje Estamariu Alas I Cerc ontdekken ze bij toeval de bottelarij van Pineo. “Sinds de negende eeuw bevindt zich een enorm ondergronds waterreservoir in de bergen. Met een debuut van 25.000 liter per uur worden ter plaatse flessen gebotteld voor consumptie. De exploitatie is in handen van twee landgenoten uit Brasschaat”, zegt Marc Maes. Al deze gesprekken en contacten met regionale toeristische instanties maakten het Maes mogelijk om in zijn reis- en doeboek 130 uitstappen en wandelingen op te nemen en om ook 140 bezienswaardigheden en musea een plaats te geven. “Niets leuker dan te picknicken op een leuke plek. Veel van de mooiste picknickplekjes zijn alleen gekend door de locals, dankzij plaatselijk speurwerk ben ik erin geslaagd om in totaal 110 plekjes op te nemen in mijn boek. Het is me ook gelukt om een twintigtal verborgen zwemplekjes te vinden waar je kan zwemmen in kristalhelder water”, gaat Maes verder. Verspreid in heel het boek vind je 250 QR-codes. Die brengen de gebruikers van het reis- en doeboek in contact met hotels, restaurants en toeristische informatie.
Verborgen dwergen
Een ander bijzonder verhaal gaat over verborgen dwergen. Neen, ’t is geen sprookje integendeel. He verhaal gaat terug naar het midden van de 19de eeuw. In het Castillo de Sant Pere leefde toen een gesloten gemeenschap. De inwoners waren maar iets groter dan één meter. Na een uitbraak van de bof werden bij hen gezwellen vastgesteld aan de mond en keel. Dat leverde hen de bijnaam ‘golluts’ of ‘hobbits’ op. De gemeenschap werd verborgen gehouden om ervoor te zorgen dat ze de ontwikkeling van het toerisme niet in de weg zouden staan. Niet meteen gelukt, want sedert 2014 leef hun bijnaam ‘golluts’ voort in het jaarlijkse Gollut filmfestival.
Waar instappen?
Als je hem vraagt wat voor hem de mooiste regio is, valt het gesprek even stil: “Dat is een moeilijke vraag want elke regio is bijzonder. Maar voor wie samen met de familie wil instappen in het Pyreneeënavontuur is de “Vall de Boí” een absolute aanrader. Meertjes, hoge bergtoppen, het nationaal park van Aigües Tortes met zijn mooie wandelingen en watervallen. Met zijn negen
Romaanse kerken maakt de vallei deel uit van het cultureel werelderfgoed.”
Het boek is verkrijgbaar bij de auteur ( mmpress@telenet.be ) en via het platform https://boeken.cafe/
Op zaterdag 23 december van 10.00 tot 12.00 u vind je boek en auteur tijdens een signeersessie in Standaard Boekhandel Kapellen, in winkelcentrum Promenade.
(erva)
