Oudstrijder Tony Pearson legt bloemen neer aan het oorlogsmonument
Heide-Kalmthout – Geen massa aanwezigen, maar wel een ingetogen plechtigheid op 9 september aan het oorlogsmonument aan het station van Heide. Omringd door zijn zoon Robert, enkele vrienden en burgemeester Lukas Jacobs stapte een fiere Tony Pearson naar het oorlogsmonument om er een bescheiden ruiker bloemen neer te leggen. Met deze symbolische actie bracht de 98-jarige Canadese oorlogsveteraan hulde aan zijn medestrijders en iedereen die meewerkte aan de bevrijding van de regio. Alhoewel het een niet officiële plechtigheid was, kreeg Tony Pearson een spontaan applaus van de klanten van het aanpalende terras.
Op jacht
Het was niet de eerste keer dat Tony Pearson van Canada naar het Antwerpse afzakte. Deze keer was hij in ons land op uitnodiging van de stad Antwerpen. De uitnodiging kwam er naar aanleiding van de pas geopende nieuwe permanente tentoonstelling in het MAS, “Stad in oorlog. Antwerpen 1940-1945”. De vierde verdieping van het MAS is volledig gewijd aan hoe Antwerpenaren de Tweede Wereldoorlog beleefden. Veel van het getoonde materiaal is afkomstig van stedelingen die de afgelopen jaren voorwerpen in bruikleen gegeven hebben of een getuigenis aflegden. Niet alleen aan Antwerpenaren werd gevraagd naar getuigenissen. Het MAS deed ook een beroep op oorlogsveteranen. Daarom werd Tony Pearson vorig jaar al uitgenodigd naar Antwerpen en verrijkte hij de tentoonstelling met zijn getuigenissen. De kranige Canadees droeg op zijn jas de vele eremedailles, die hij verdiende als militair. “Ik moet zien dat ik op tijd thuis ben, want het is al afgesproken dat ik daarna met mijn zoon en enkele vrienden ga jagen op groot wild.”
In 1944 vochten de geallieerden in de periferie rond Antwerpen een strijd van drie weken. Na de herovering van Antwerpen hadden de geallieerde legers een toegangspoort voor de aanvoer van nieuw oorlogsmaterieel. Zo speelde de strijd een belangrijke rol in de bevrijding van ons land. Kalmthout werd op 8 oktober 1944 bevrijd door het Canadese leger. Dankzij de Canadese troepen en de samenwerking van een verzetsbeweging van 600 dokwerkers onder aanvoering van kolonel Eugene Colson, bijgenaamd ‘Harry’, bleef het grootste deel van de haveninstallaties onaangeroerd. De twee beelden aan het station van Heide-Kalmthout zijn de Canadese luitenant-kolonel Denis Whitaker en Eugene Colson die op elkaar toestappen.
De slag om de Schelde
Tony Pearson: “Ik was 19 toen ik me in Canada als vrijwilliger aanmeldde en een opleiding kreeg als tankchauffeur. Ik vloog eerst naar Engeland en vandaar naar Oostende. Daar kreeg ik te horen dat er geen behoefte meer was aan tankchauffeurs, maar wel aan infanteristen. Pas in Oostende vernam ik dat ik zou worden ingezet in Woensdrecht en Huijbergen. Het waren felle gevechten, maar uiteindelijk konden we doorstoten richting Walcheren.”
Pieter De Meester benadrukt het belang van die militaire actie. De Slag om de Schelde, een film uit 2020, gaat over die periode. De geallieerden wilden de Scheldemonding vrij maken zodat Antwerpen de belangrijke geallieerde aanvoerhaven zou worden voor de geallieerde legers. De stad Antwerpen was al bevrijd, maar het gebied van de Scheldemonding tot de stad nog niet. De geallieerde bevoorradingslijnen liepen nog steeds terug tot aan de landingsstranden in Normandië. Tony Pearson vocht mee in die slag om de Schelde.
“Het oversteken van het Kanaal Zuid-Beveland was een cruciale operatie. ’s Nachts werden de soldaten in rubberbootjes overgezet en Tony Pearson was een van de eerste militaire die voet aan wal zette aan de bezette kant van het kanaal. Nadat de geallieerden erin waren geslaagd om de Schelde te veroveren, werd een definitieve slag toegebracht aan de Duitse bezetters.
(erva)
