Deze zondag konden de weinige toeschouwers maar liefst 6 doelpunten bewonderen. Naar slechte gewoonte slikte Stabroek het eerste. Een slordige bal passeerde alles en iedereen op weg naar de rechter benedenhoek. Het ijzige veld deed weliswaar elke balcontrole teniet. Toch gleed Ilya Peeters zonder angst over de bevroren bodem en scoorde de gelijkmaker. Zijn vreugde was terecht, want na maanden van blessure kon hij eindelijk nog eens scoren. Kort voor het einde van de eerste helft schoot St-Jozef zich voorbij Stabroek met een tweede doelpunt. In de tweede helft speelden beide ploegen furieuzer. Ze verlangden allemaal naar de drie punten. Eerst kon Stabroek zich weer gelijk zetten met hun tegenstander. De torenhoge middenvelder Sven Simons sprong hoger dan iedereen en knikte een hoekschop met precisie binnen. Stabroek snelde terug naar hun eigen helft want zij zagen de kans om op voorsprong te komen. Maar St-Jozef bleek bijzonder veerkrachtig te zijn na dit mooie doelpunt. Net zoals hun twee vorige slordige doelpunten, kwamen ze op voorsprong. Sven Garnier, die wederom een ijzersterke wedstrijd speelde besliste de eindstand met een prachtige lob over de doelman. 3-3. Ondanks het gladde veld konden beide ploegen toch af en toe mooi voetbal laten zien, maar ze keerden somber terug naar de kleedkamers, want ze wisten allemaal dat ze evengoed met drie punten huiswaarts konden keren.
