Over échte Brasschatenaren….

Hoeveel  échte, oorspronkelijke inwoners van de parkgemeente er nog zijn?  ‘Ooit’,  aldus feestschepen Berre Van Deuren voor enkele jaren,   ‘waren er nog een duizendtal…’
Open vraag  hoe het nu staat, maar het aantal wordt met elk jaar een beetje dunner…
De vraag werd nogmaals gesteld afgelopen zaterdag 21 mei  aan de kerk van de wijk Driehoek.  Daar greep de uitvaart plaats van Ludo-Franciscus Donckers, stichten van het autobandenbedrijf met dezelfde naam.
Donckers was een zeer gekende figuur in Brasschaat. Hij was oud-strijder ‘40-’45 en werd 93 jaar en woonde aan De Zwaan in centrum gemeente.   Nee, een echte Brasschatenaar was ‘den ouwen Donckers’ niet. Geboren in Sint-Lenaarts, weelk hij later wel uit naar Brasschaat.  Bij menig notariële verkoop zag je hem op de barrikade … en aan de toog in velerlei cafés tussen notarissen en kooplustige in… ‘Kennen wij mekoar?’  was zijn slogan bij toffe begroeting en meteen kreeg je bij de vraag ‘wa drinkte veur maj’ een frisse pint voorgeschoteld…
Ik zie hem nog, een beetje op de sukkel met zijn veel te grote zwarte automobiel op een drukke Bredabaan. Geloof me, Ludo Donckers werd met het ouder worden toch een stuk een echte Brasschatenaar.
Maar spijtig…. nogmaals..; die sterven langzaam uit…  Gelukkig: er zijn nog enkele ‘levende’ voorbeelden:  Frans Bellens, oud-directeur Tekenacademie en goed geschiedkundig schrijver,  Jos ‘ schoenlapper’ Verschueren,  “Jan” -tram 63 Pollegon, en de bekendste…’ de Flor’ van de snoepwinkel aan het gemeentehuis…. Allen  respectabele tachtigers Met hen over Brasschaat praten is  geschiedenis opzoeken…!
erjee.