ANTWERPEN – De Raad voor Vergunningsbetwistingen heeft op 20 juli de omgevingsvergunning voor de bouw en exploitatie van de ethaankraker ‘Project One’ in het voormalige Lillo, door INEOS vernietigd. Zuhal Demir (N-VA), Vlaams minister van omgeving, bevestigde in juni vorig jaar in beroep de eerder verleende vergunning van de Antwerpse deputatie. Maar de rechter oordeelt dat de beoordeling te weinig zekerheid biedt zonder dat de maatregelen uit het Stikstofakkoord juridisch verankerd zijn.
De bouw van ethaankraker is de grootste investering in de Europese chemie van de afgelopen 25 jaar. Met een investering van drie miljard euro wil Ineos zelf ethyleen produceren, in plaats van de chemische grondstof te moeten importeren.
Het project kost drie miljoen euro per dag. Door zijn motivatie maakt de rechter er een politieke uitspraak van, die Demir goed uitkomt. Demir: ‘De jarenlange vertragingsmaneuvers in het stikstofdossier op vraag van Boerenbond komen met een hoge prijs. De stikstofimpact van Ineos werd beoordeeld op basis van de ministeriële instructie uit 2021, wat meteen aantoont dat een verstrenging van de ministeriële instructie in afwachting van het stikstofdecreet wel degelijk verstandig is.’
‘Maar ook die zal niet sluitend zijn. De rechter zegt helder dat het regelgevend stikstofkader en de bijhorende maatregelen juridisch verankerd moeten zijn, vooraleer de beoordeling correct kan gebeuren. Ik roep daarom nogmaals CD&V op om tot inkeer te komen en niet langer spelletjes te spelen met de welvaart van Vlaanderen. Het ontwerpdecreet moet zo snel mogelijk goedgekeurd worden als we onze jobs en welvaart willen veiligstellen en rechtszekerheid willen voor ondernemers en landbouwers.’
Nu, los van de uitspraak van de rechter, blijkt dat grote bouwprojecten in Vlaanderen alsmaar moeilijker te realiseren zijn. De Raad stelt in haar arrest dat de vergunningverlener in zijn beoordeling niet kan ‘vooruitlopen op het toekomstig regelgevend kader van een definitieve programmatische aanpak stikstof en het daarin verankerde maatregelenpakket.’ Daarmee zegt de Raad dat het noodzakelijk is dat het Stikstofakkoord in een decreet wordt omgegoten om vergunningverlening en een correcte beoordeling mogelijk te maken. De rechter oordeelt dat alle maatregelen, in alle sectoren verzekerd moeten zijn. Er zijn immers sectoroverschrijdende reducties nodig voor zowel NOx als NH3, aldus de Raad.
Demir: ‘Hier heb ik al twee jaar voor gewaarschuwd. Het is nodig in beide sectoren de reducties juridisch te verankeren. Onder meer omdat de maatregelen niet verankerd zijn, kan er vandaag niet geconcludeerd worden dat er geen betekenisvolle aantasting is van de Speciale Beschermingszones, aldus de Raad. Daarnaast zijn er specifieke inhoudelijke opmerkingen op de uitgevoerde Passende Beoordeling.’
Bij N-VA meent men dat een ontwerpdecreet voor stikstof, een bijkomend argument zou geweest zijn voor de Raad om toch de kraker en de omgevingsvergunning te aanvaarden. En net dat werd tegengehouden door CD&V.
Bij de Nederlandse provincie Zeeland is men alvast tevreden met de uitspraak. Daar vreesde men dat er door de nieuwe installatie teveel stikstof zou belanden in de beschermde natuurgebieden Westerschelde, het Verdronken Land van Saeftinghe en de Oosterschelde. Ook de provincie Noord-Brabant was in beroep gegaan, net als dertien NGO’s waaronder Greenpeace, Bond Beter Leefmilieu, WWF, Climaxi en Bos+). De Vlaamse regering staat borg voor 500 miljoen euro, de grootste waarborg ooit. Ze krijgt zes maanden de tijd om opnieuw over de vergunningsaanvraag te beslissen.
Bron Antwerps Persbureau: Edwin MARIËN – Foto Ineos
