Info-vergadering wateroverlast voorlopig een slag in het water

Roger Brands met zijn dossier over de wateroverlast

BERENDRECHT – Op de infovergadering over wateroverlast in het districtshuis te Berendrecht, is donderdag 7 december niet veel nieuws uit de bus gekomen. Zoals reeds bekend is de provincie Antwerpen sinds ongeveer drie jaar beheerder van waterlopen als de Dorpsbeek en ondertussen ook van de Zoutebeek. Het districtsbestuur vroeg aan de provincie om een oplossing voor de wateroverlast te zoeken omdat bewoners van de Dorpsbeekstraat en omliggende straten kampen met vochtige en, overstroomde kelders door hoge grondwaterstanden. Gedeputeerde Rötger (die ooit met z’n botten enkele kelders bezocht) was verontschuldigd. Rudi Sempels schepen voor waterbeheersing heette de aanwezigen welkom.  Na uiteenzettingen door directeur Didier Soens en projectverantwoordelijke Yves Goossens van de Dienst Integraal Waterbeleid, konden er vragen gesteld worden.
Camera tegen pottenkijkers
 Dat was een kolfje naar de hand van “waterspecialist” Roger Brands uit de Zandkeet. Die somde stuk voor stuk de knelpunten op. Te beginnen met de sluis nabij de Rode Wiel die het water ophoudt voor de nutteloze “kweekplaats” voor zwartkopmeeuwen, waar nog nooit een broedend koppel is waargenomen. De sluisdeur werd vorig jaar op 1 december 20 cm omhoog gezet, zodat het water dat via een gracht van 8 km uit Berendrecht komt, hoger komt te staan, wat een verhoging van het grondwater meebrengt. “Om pottenkijkers weg te houden  is er daar een afsluiting geplaatst en (erger nog) een bewakingscamera.” stelde Brands vast.  In mei werd de sluis met 20 cm verlaagd zodat het grondwater in Berendrecht van 1,60 naar 1,80 m daalde. Je zou zeggen: dan is het eenvoudig om de zaak op te lossen maar dan moet het kabinet van minister Schauwvliege meewillen.
Zoutebeek uitdiepen
 Is er een oplossing te vinden met de uitdieping van de Zoutenbeek en het wegwerken van de  “rug” ter hoogte van de Solferinostraat? Volgens Roger Brands kan dit, als er een afboording komt van het zuidelijk deel van Berendrecht (met de Berendrechtse polder die wederrechtelijk onder water werd gezet) en samen met het Reigersbos, werkt als communicerende vaten. Volgens Brands kan door het wegwerken van de rug het water richting Noordland lopen waar het met een pompgemaal in het kanaal wordt gepompt. Het is dus de keuze: de vier pompen nabij de Rode Wiel meer water bezorgen door de sluis in de rotonde van de autoweg te laten zakken, ofwel trachten het water via het Noordland weg te werken. Of dit gelukt is zeer de vraag want uit de studies die in opdracht van de provincie werden gemaakt, blijkt dat water bij overvloedig regenweer uit de Kalmthouse Hei en hogerop naar de polders stroomt.
De Frederik
Men zal zich afvragen waarom de polderbesturen (voor de bouw van het Kanaaldok) er in slaagden alles droog te houden. Roger Brands verwees hier naar het eenvoudige systeem van natuurlijke afwatering. Zoals wij onlangs nog aantoonden in een artikel over het verdwenen Scheldegehucht Frederik-Hendrik (De Frederik), zorgde hier een spuisluis voor de afloop van het water uit de polders bij lage tij.  Brands merkte nog op dat met de mensen van de provincie best te praten valt : “zij zijn van goede wil maar hun armen zijn te kort (zij hebben te weinig macht)” zegde hij.
Tegenkanting
Op de bijeenkomst was het niet alleen Roger Brands die tussen kwam. Er waren ook mensen die klaagden over water in hun kelders en vocht in hun woningen, die een ontwaarding van hun eigendommen met zich brengt. Een getuigenis van Steven van Dijck uit de Dorpsbeekstraat sprong in het oog. Zijn hele woning is zowat beschimmeld: muren, meubels en andere voorwerpen worden getroffen. “Dat komt door het opstijgende grondwater”, zei hij. Van Dijck liet een studie maken om hieraan te verhelpen. Dit zou hem allicht meer dan 10.000 euro kosten en dan nog. Bovendien heeft het grondwater zijn sceptische put doen barsten. Het uitgraven en vernieuwen van de kuip zou hem nog eens 3 tot 4000 euro kosten.
Al bij al lijkt de bijeenkomst, net zoals die van het “watercafé”, destijds, weer eens een slag in het water te zijn. Er kan weinig aan de toestand verholpen worden wat de overstroomde kelders betreft. Een individuele drooglegging zit er niet in wegens de hoge kosten. Verder is het “beheer” van  de materie te veel gespreid over verschillende instanties. En ten slotte stuit men op onwil en zelfs tegenkanting bij sommigen, om een deugdelijke (duurzame) oplossing te vinden. (sdl)
 

DEEL DIT ARTIKEL

Facebook
Twitter
LinkedIn

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *