Dinsdag 22 maart had de negende editie van de Nacht van de Geschiedenis plaats in het Ravenhof te Putte.
Voor deze gelegenheid had Davidsfonds afdeling Putte , Hoevenaar Wim Van Look, gansrijder in hart en nieren, uitgenodigd. Wim bracht een bondige historiek, aan de hand van een slideshow met oude en recente foto’s over het ontstaan van het gansrijden in de Polder.
In 1898 werd in Oorderen de eerste gansrijdersmaatschappij opgericht, maar verdween in 1960 door de opslorping van het dorpje wegens havenuitbreiding. Ondertussen werd in de polderdorpen tal van verenigingen opgericht. De Oude Gans uit Berendrecht werd in 1923 gesticht en is de oudste vereniging. De Nieuwe Gans Berendrecht startte in 1948, gansrijders Stabroek in 1924, Hoevenen in 1926, Zandvliet (Vermaak na arbeid) in 1926 en in 1956. De Ware gans Lillo in 1946.
De ruiters van de zeven maatschappijen strijden elk jaar voor de koningskroon en dingen een plaatsje af voor het keizerschap. In Wilmarsdonk werd in 1948 het eerste keizerrijden ingericht.
Ondertussen heeft Ekeren ook zijn eigen gansrijdersmaatschappij. In 2006 werd de Lustige gans opgericht. Zij moeten nog wachten tot 2017 voor deelname aan het keizerschap.
Vrouwengans
Om het mannenbastion van gansrijders te doorbreken werd in 1994 de Vrouwengansrijdersmaatschappij de Vrije Gans opgericht. Ook zij halen telkens een grote premie binnen. Anders dan hun mannelijke collega’s, die een ander bestedingspatroon hebben van de premie, (zoals ze zelf zeggen werken van barmhartigheid uitvoeren, de dorstigen laven en de hongeringen spijzen) schenken de vrouwen het bedrag aan het goede doel.
Buitenland
Tenslotte bracht Wim Van Look nog een overzicht van landen waar de gans, weliswaar in andere vorm dan het kopje trekken van bij ons, centraal staat in het folklorespel.
Het werd een gezellige avond en tal van herinneringen werden opgehaald. Zo wist een van de aanwezigen te vertellen hoe bang zij was wanneer Louis Carpentier in Hoevenen in het café van haar tante met een groot boerenpaard kwam binnengereden en zij angstig onder de biljarttafel kroop. Waarop Wim ludiek antwoordde: “Je moet van twee dingen bang zijn, van de achterkant van het paard en de voorkant van een vrouw”.
Tenslotte liet doktoor Tom Van den Brempt de aanwezigen proeven van het befaamde Stabroekse “ganzenrijderke”. En dat het smaakte bleek algauw wanneer het laatste druppeltje uit de kruik werd geschonken.
