Samen overwinnen we dit virus. Samen de coronamaatregelen strikt opvolgen en wanneer je ziet dat anderen dat niet doen, hen daar durven over aan te spreken. Dat is in het belang van iedereen. Maar ook mentaal gezond blijven is van groot belang. Bewegen in de open lucht kan hierbij helpen. Daarom brengt De Polder alvast een uitgestippelde coronawandeling. Die laat je de mooiste plekjes van de gemeente zien.
Vertrek en aankomst : Parking hoeve Brouwers, naast wzc Villa ter Molen, Dorpsstraat 65
Wandelroute : 9 km. Start Hoeve Brouwers – volg lange wandelweg richting fort Stabroek. Deze wandelweg is niet genummerd – op het T-kruising ter hoogte van het Anti-tankkanaal vind je wandelnummer 68 – 70 – 71 – 72 – 73 – 74 – 75 – 85 – 83 – 82 – 80 – hoeve Brouwers
Omdat het een cirkelwandeling is, kan je natuurlijk vertrekken op elk ander punt ook. Op verschillende plaatsen staan rustbanken. Wie onderweg iets wil drinken of eten moet er in deze coronatijden wel zelf voor zorgen.
Startpunt : Hoeve Brouwers
Links vind je het wzc Villa ter Molen met vlak daarachter de chirolokalen. Je wandelt op het lange pad richting fort van Stabroek. Aan je linkerkant heb je de tuinen van de huizen in de Lijsterbeslaan. Na enkele honderden meters tref je rechts een grote boomgaard aan.
Deze wandelweg is bij velen voor het eerst bekend geraakt door de wielerwedstrijd Schaal Sels. Organisator Ben Simons loodste het profpeloton en heel de autocarvaan toen voor het eerst door deze onverharde weg. Aan het einde komt bij wandelpunt 68. Vanaf dan volg je de bruine nummerbordjes. Tot nummer 72 volg je de Antitankgracht.
Antitankgracht
De Antitankgracht werd aangelegd tussen 1937 en 1940 om Antwerpen en de haven te beschermen tegen oprukkende Duitse tanks. Het water is afkomstig van het grondwater of de aansluitende beken. De gracht verbond de Schelde met het Albertkanaal in Ranst. Hij is 33 km lang op sommige plekken tot 18m breed en bij aanleg overal minstens twee meter diep. Vanuit militair oogpunt niet meteen een succes, maar in de loop der jaren groeide de Antitankgracht uit tot een opvallend natuurgebied. In 1993 werd hij beschermd als natuurlandschap. De Antitankgracht is dan ook meteen het langste beschermde landschap in Vlaanderen. Langs de gracht staan in totaal vijf forten, twee schansen (kleinere forten) en een veertigtal bunkers.
Schans van Smoutakker
De Schans van Smoutakker is een deel van de fortenlinie rond Antwepen en werd in 1906 gebouwd en beschikte over een kanon van 7,5 cm. Het fort was echter een kort leven geschonken. Het terugtrekkende Belgische leger blies het fortje op 10 oktober 1914 op. Hierbij vielen verschillende slachtoffers te betreuren. In 1958 werden de restanten openbaar verkocht aan een Antwerpse handelaar. Zijn plannen om er een woning te bouwen werden niet uitgevoerd omdat de antitankgracht mogelijk een duwvaartkanaal ging worden. Vervolgens duurde het tot 1999 toen Natuurpunt het domein kocht.
De ruïnes zijn ideale groeihaarden voor vele soorten mossen en varens. Dankzij de kalkrijke stukken beton zijn er vele verschillende habitats ontstaan waarin zeldzame soorten weten te overleven. Zo groeien er een honderdtal schubvarens, een zeer bedreigde varensoort in ons land. De bunkers die her en der verspreid liggen, bieden vleermuizen een geschikte overwinteringssplaats te bieden.
Omwille van de bijzondere vleermuizen en planten is de Schans van Smoutakker erg kwetsbaar. Daarom is het gebied niet vrij toegankelijk. Je kan er wel terecht tijdens geleide wandelingen georganiseerd door Natuurpunt.
Elsenbos
Het bos dankt zijn naam aan de familie Elsen die sinds het begin van vorige eeuw eigenaar was van het gebied. In 1976 kocht Stabroek 12 hectare van het bos op. Het Agentschap voor Natuur en Bos volgde in 2004 en kocht de overige 48 hectare op. Nu is het een plek waar je kan wandelen, fietsen en paardrijden tussen naald- en loofhoutbos. Wie goed oplet, ontdekt sporen van reeën en eekhoorns of het getokkel van een specht. Tussen de bomen door schuilen verschillende bunkers, waar vleermuizen vandaag de plak zwaaien.
Natuur en Bos beheert het Elsenbos in samenwerking met de gemeente Stabroek en Natuurpunt. Hierbij bestrijden ze zeer streng de Amerikaanse vogelkers. Zo krijgen de inheemse soorten zoals zomereik, lijsterbes, boskers ruimte om te groeien. Buizerd, gaai, boomkruiper en verschillende soorten spechten zijn de voornaamste vogels, maar ook reeën, vossen, eekhoorns en konijnen vinden hun plek in het Elsenbos.
Aan de rand van het Elsenbos vind je Velt-tuin ‘De Heuvels’ Het domein van 1 hectare is een voorbeeld van ecologische diversiteit. De tuin telt 25 percelen en een boomgaard van ongeveer tweehonderd verschillende appelsoorten.
Kapel Heuvels
De kapel van de Heuvels is sedert enkele jaren geen gebedshuis meer. In de jaren dertig van vorige eeuw wilde pastoor Aerts een kapel bouwen. Dat was nodig vond hij, omdat er een sterke bevolkingsgroei werd verwacht in de wijk Heuvels en omdat de afstand tot de hoofdkerk te groot was. Architect A. Van den Bergh tekende de plannen en op 24 september 1939 werd de kapel in aanwezigheid van onder meer Stabroeks burgemeester graaf Karel Moretus ingezegend door monseigneur Van Cauwenbergh, hulpbisschop van het aartsbisdom Mechelen. Alhoewel de kapel nu geen gebedshuis meer is, blijft ze toch een stuk Stabroekse kerkgeschiedenis uitstralen. De kerkfabriek vond dat die geschiedenis niet mocht verloren gaan. Zo groeide het idee om de muurschildering van kunstschilder Maurice De Vocht te kopiëren naar de Sint-Catharinakerk. Ook het tabernakel en de kruisweg van de hand van de Berendrechtse kunstenaar Ben Vermaelen verhuisden al van de kapel van de Heuvels naar de hoofdkerk. Kunstenaar Alix Cornelissens zorgde ervoor dat de muurschildering van de kapel via stencilgraffiti werd overgebracht op de muren van een zijbeuk van de St.-Catharinakerk.
