De Huibekes werden gewijd in de bakkerij Bossuyt
EKEREN – Op woensdagmorgen 3 november om 5 u 45 wijdde gebedsleider Lut Crève bij Bakkerij Bossuyt, Oorderseweg 122 te Ekeren de Huibekes (Hubertusbroodjes). De Huibekes vertrokken al om 6 u naar verschillende Woon- en Zorgcentra en de winkels.
Ook dit jaar nodigde Rik en Geert Bossuyt een vertegenwoordiger van de federatie uit om de broodjes te komen zegenen. Lut werd gevraagd om tegen 5.45 uur het zegengebed uit te spreken. “Ondanks alles is er elk jaar weer vraag naar deze gezegende broodjes” vertelde Geert. Sinds vele jaren, zolang hij zich kan herinneren, komt er ’s morgens een priester of gebedsleider bij hen langs om de Huibekes te zegenen. Een traditie die van vader op zonen wordt doorgegeven.
Vergezeld van de tekst van het zegengebed werden de bakken met broodjes besteld bij verschillende WZC. Ook in de winkel kunnen deze Hubertusbroodjes aangekocht worden. Zo is iedereen weer beschermd tegen ziekte en kan het voorbeeld van Hubertus een hulp zijn in ons dagelijks leven.
Het eten ervan is een traditioneel religieus gebruik. Het brood wordt gewijd in naam van Sint-Hubertus en gegeten op diens feestdag, 3 november. Vroeger namen de kerkgangers ook wel zelf een broodje mee om het te laten wijden. Het moest, na de wijding, droog worden opgegeten alvorens men iets anders mocht eten. Volgens het bijgeloof zou dit brood, na nuttiging ervan, bescherming bieden tegen hondsdolheid.
Hubertus werd op 3 november 743 heilig verklaard en die dag is ook zijn naamdag geworden. De traditie van broodjes uitdelen ontstond rond het jaar 800 in de Ardennen. Daar gaf men gezegende broodjes aan de honden, om daarmee het gevaar van hondsdolheid af te zweren.
Later werd het gebruikelijk om óók brood aan de armen uit te delen die eveneens risico liepen de gevreesde ziekte op te lopen. Hubertus was een edelman die zijn dagen sleet met jachtpartijen. Bij zo’n jachtpartij op Goede Vrijdag achtervolgde hij een edelhert.Net op het moment dat hij zijn pijl richtte om het genadeschot te geven, draaide het hert zich om naar Hubert en tussen zijn gewei verscheen een stralend kruis. De grote jager zag toen in dat hij zich alleen maar bezighield met futiliteiten en dat er belangrijker dingen waren in het leven. Hij bekeerde zich en ging als kluizenaar leven. Hij werd tot priester gewijd en later tot bisschop. Hij trok zich terug in Luik, waar hij in 727 door een koortsaanval geveld werd. Zijn relikwieën werden 100 jaar later overgebracht naar een abdij in het huidige St.-Hubert.
Sint-Hubertus geldt als beschermheilige van alle jagers.
