Verleden kwam terug in Polderverhalen

Polderverhalen Kas


Het pas opgerichte ‘KAS’ (Kunstencentrum Attenhoven Stabroek) organiseerde op zondag 21 april ‘Polderverhalen’. De optredens gingen door in de zondagnamiddag 21 april in de aula van school De Rekke, Kerkstraat te Hoevenen.

Verhalen

Als eerste verteller bracht Etienne Janssens een ode aan de stichter van weekblad “De Polder” Stan Hendrickx die in 1952 zijn eerste “Polderke”, zoals het al gauw door de mensen genoemd werd, uitgaf. Helena Van Looveren, huidige uitgeefster van het blad en nicht van de stichter vertelde  daarna over nonkel Stan, de verstokte vrijgezel die met zijn moeder samen bleef tot aan haar dood. Maar Stan was ook een levensgenieter. In cafés ontmoette hij vrienden en bekenden. Hun nieuwtjes, verhalen en wijsheden noteerde hij tussen pot en pint op lege bierkaartjes. Iedere week had hij ook zijn ‘column’, een pittig cursiefje over dagelijkse dingen die vertolkt werden door ‘ooze Fransis’ en die ondertekend werden met ‘Tuur’.
Peter Hendrickx, neef van Stan, las vervolgens voor uit die cursiefjes, hij deed dat in het onvervalst Polders dialect en had daar veel succes mee. Peter belichtte ook het schrijverstalent van Stan dat o.a. tot uiting kwam in zijn streekroman ‘Celle’ en in het toneelstuk ‘Stienus, de vogelmens’ over de teloorgang van zijn Polder. Daarna kwam neef Ludo Hendrickx op een sappige manier enkele anekdotes vertellen die hij vooral op café had meegemaakt met zijn nonkel Stan. Na het onverwachte overlijden van Stan in januari 1985 zette zijn zuster Amanda zijn werk verder, ze deed dat meer dan 17 jaar. Toen haar echtgenoot Fons Van Look stierf werd het haar allemaal een beetje te veel en stopte zij ermee. Sinds 2002 staat zoals gezegd Helena aan het roer van ’t Polderke. Met hoofdredacteur Staf De Lie en een ganse ploeg medewerkers wordt het werk van Stan zo goed mogelijk verder gezet.

Muziek

Als intermezzo was er telkens een muzikaal gedeelte, gebracht door de familie Kreupeling uit Stabroek, bestaande uit vader, moeder en vier zonen. Zij brachten hoofdzakelijk traditionele volksmuziek en gebruikten hiervoor verschillende instrumenten, waaronder accordeon en doedelzak. Hun optreden viel erg in de smaak bij het publiek.
Etienne Janssens had vervolgens een mooi verhaal over de vroegere schoolmeester Thirion in Oorderen, die tevens koster en ceremoniemeester was en ook nog dichter, een speciaal iemand, zo te horen. Na de pauze vertelde hij enkele wetenswaardigheden over het gansrijden dat niet alleen in onze streek voorkomt maar bijvoorbeeld ook in Nederlands Limburg, plaatselijk in Duitsland en zelfs in Zuid-Amerika (Nicaragua). Op al die plaatsen hebben ze hierbij wel hun eigen gebruiken.
Fons Marcus en Marie-Josée Huybrechts zouden samen het verhaal vertellen van de familie Joostens, die beschreven wordt in het boek van Hendrik Conscience : ‘Een O te veel’. Maar het noodlot wilde dat Marie-Josée een paar dagen eerder een kleine operatie moest ondergaan aan de stembanden en gedurende drie dagen niet mocht spreken. Fons moest het dus alleen doen maar Marie-Josée zat wel naast hem en alleen al door haar mimiek en lichaamstaal bracht ze de aanwezigen aan het lachen.
Zij is dan ook een geboren actrice. En waarom juist dat boek zult ge denken. Omdat daarin de geschiedenis verteld wordt van het hoofdpersonage Matthias Joostens die een rijke zakenman wordt door zich te vergissen en ergens in een getal een 0 te veel te plaatsen. Zijn nazaten woonden later op het Lassonhof in Stabroek, ze werden allemaal op één of andere manier bekende personen en enkele van hen kregen een grafsteen tegen de muur aan de achterkant van de kerk in Stabroek. De vertelnamiddag werd besloten met nog een optreden van de familie Kreupeling.
Allen die meededen werden met iets lekkers bedacht, voor de volwassenen was dat wijn en voor de kinderen snoep en van het publiek kwam er een warm applaus.
L.V.R.

DEEL DIT ARTIKEL

Facebook
Twitter
LinkedIn

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *