In Stabroek werd de eucharistieviering opgedragen door deken Jef Barzin, waarna er bloemenkransen werden neergelegd aan het monument van de gesneuvelden. De Koninklijke Fanfare Verbroedering luisterde het herdenkingsmoment op. Nadien nodigde het gemeentebestuur alle aanwezigen uit op een receptie in de Moorlandzaal.
Burgemeester Rik Frans vertelde hoeveel slachtoffers er elk uur in de eerste Wereldoorlog sneuvelden. Voor België waren dat 26 soldaten per dag. “Het is dankzij de zware opofferingen van toen, het zware menselijke leed, dat de volgende generaties in voorspoed hebben kunnen opgroeien”, zegt Rik Frans. “De talloze herdenkingen, waaronder ook deze in onze gemeente, verhogen de interesse in en voor geschiedenis. Wij zijn fier op de werkgroep 14-18 en al die verenigingen die deze gedachte van vrede levend houden” aldus Frans. Een filmfragment met het gedicht “My Boy Jack”, uit de gelijknamige film, geschreven door Rudyard Kipling, weerspiegelde het menselijk leed en verdriet.
Tentoonstelling
In de Moorlandzaal stond er tevens een dubbeltentoonstelling opgesteld over de Burgerslachtoffers in Stabroek en bijkomende Duitse Verdedigingslinie op Stabroeks grondgebied tijdens WO I, ingericht door heemkring Molengalm. Swa Elseviers, voorzitter heemkring, bracht duiding over de bunkerlinie en Edward Mous vertelde over de burgerslachtoffers, meer bepaald over Leonard Imbert. Met zijn 16 jaar, is hij het jongste gekende burgerslachtoffer in Stabroek. Hij was de zoon van Petrus Ludovicus en Ann Catharina Greefs, beter gekend als Trien Sigaar. Moeder Imbert beweerde altijd dat haar zoon geëlektrocuteerd was in de Hazenpad. Trien heeft ooit de plaats van het gebeuren aan Ward getoond. De familie Willy Addiers – Annie Janssens, nicht van Leonard, was eveneens aanwezig op de tentoonstelling.
Deze tentoonstelling wordt ook opgesteld in het Woonzorgcentrum Aalmoezenier Cuypers, Torenseweg 1 te Stabroek. Te bezichtigen van 18 november tot en met 21 december 2017, gratis te bezoeken, dagelijks van 10.00 tot 17.00 uur.
