Vollen bak gisterenavond 31 maart in café ‘t Witte Paard in Putte. Voor de laatste keer stonden de uitbaters Maria Bryssinck en Leo Simons achter de tapkraan. Het deed hen deugd dat er zovele sympathisanten aanwezig waren om afscheid te nemen.
Na bijna 21 jaar is het wel geweest. Weliswaar met pijn in het hart, ze hadden het moeilijk. Vele vaste klanten en allerlei verenigingen kwamen hen uitwuiven op de afscheidsdrink. Maria en Leo bevonden zich tussen de mensen om nog een klapke te doen en herinneringen op te halen. Het was Marc Van Remoortere die even het woord. “Weet ge nog dat het ganse café bezaaid was met apenoten? Of de beachparty, de carnavalbals, de kinderwagenraces en natuurlijk Putse kermis”, aldus Marc. Ze stonden beide overtuigend te knikken, natuurlijk wisten ze dat nog. Er was dikwijls lol en jolijt. Zo bijvoorbeeld ook bij wereldvoetbal, als oranje scoorde, dan gaf Leo een rondje en hoeveel dat er waren, wie weet dat nog.
De klanten hadden allemaal een kleine bijdrage gedaan en ze werden bedolven onder de geschenken. De biljartclub had wel een speciaal geschenk, een tinnen schotel met een spreuk op: “Welke periode was ooit zo rijk, als de Maria – Leo tijd. Aandenken aan de onvergetelijke jaren, vanwege de biljartclub”. En trots dat ze waren.
De zaalvoetbal, de biljarters, de wielertoeristen, het toneel, den duivenbond, ze hadden er allemaal een vaste stek. En dan nog de fietsers die er stopten om te verpozen, zelfs op een gewone weekdag zit het terras vol. Iedereen kreeg de nodige aandacht. “Uiteraard waren ze zelden dronken, alleen als Maria verjaarde, dan zondigde Leo”, wist een stamgast te vertellen.
Bakker
Leo was bakker-patissier van opleiding en ze hebben 15 jaar ‘Broodboetiek Maria’ uitgebaat. Daarna begon een tweede carrière, huncafé. In het begin deden ze het met z’n twee en waren open van 13 tot 1 uur en op woensdag gesloten. Maar de zaakjes gingen goed. Er kwam personeel bij en ze waren daarna 7 dagen op 7 open van 10 tot 3 uur. Uitzonderlijk 1 keer per jaar als de Roparun passeerde deed Leo toch de deur dicht en ging mee vieren in Ossendrecht. En nu 21 jaar later is het genoeg geweest. Ondertussen wonen ze in Clinge , waar ook hun zoon woont. Ze zullen hun tijd nu anders moeten besteden, maar dat zal wel lukken. Fietsen zal er zeker bijhoren. En ik kan me voorstellen dat ze nog wel eens zullen afzakken naar Putte.
Opvolgers
Natuurlijk waren de nieuwe uitbaters ook van de partij. Patrick Verresen en Greet Maes uit Stabroek namen om 1 uur ‘s nachts de fakkel over, op 1 april. Ze gaan er het beste van maken. Een deel van het personeel blijft maar ook de dochters zullen er regelmatig komen helpen. Voorlopig gaan ze niet te veel veranderen. Eerst gaan ze zich volledig inwerken en daarna zien ze nog wel. We wensen hen alvast veel succes.
