In 2011 telde Lillo nog 25 inwoners. ‘Vandaag zijn er 32 ‘echte ingeschreven Lillonaren’ , zegt Nicole Nijs van ‘t Pleintje. Samen met haar man Rudi Lambrechts baat zij dit restaurant al 17 jaar met succes uit.
Waarom die plotse aangroei? Toen een aantal huizen door oudere inwoners verlaten werd (onder meer Jos en Nelly Van Agtmael), kregen jongere mensen trek in het vestingdorp aan de Schelde. Onder hen directeur Patrick Blondé van de Hogere Zeevaartschool en zijn echtgenote. Verder de Doelenaars Marleen De Deyne en Joris De Mey die een huis kochten in Lillo en café De Seeven Saeligheeden heropenden. Een jonge Duitser Jürgen Fashold ook die in een van de chemiebedrijven werkt en zich in de Stroomstraat vestigde. De fotografen Willem en Marijke Defijn-Vernimmen waren al eerder in de Tolhuisstraat komen wonen.
En er staan nog andere (jonge) mensen te trappelen om zich in Lillo te vestigen. Zoals de 26-jarige Magalie, dochter van Rudi Lambrechts, die meewerkt in het restaurant. Als zij definitief in Lillo komt wonen wordt haar 6-jarige zoontje Alessandro een van de jongste Lillonaren.
Tevreden
Zijn de nieuwe inwoners tevreden? ‘Wij wel’, zegt Blondé. ‘Het is hier rustig en ik ben via de Scheldelaan op zeer korte tijd in de Zeevaartschool in Oosterweel.’
‘Ik ben hier fantastisch goed opgevangen’, zegt Marleen van de 7 Saeligheeden, die uit Doel moest verhuizen. ‘Iedereen komt hier een pintje pakken en gezellig op het terras zitten, zelfs de uitbaters van andere cafés of taveernes. Wij voelden ons onmiddellijk thuis.’
Zijn de nieuwkomers welkom? ‘Zeker’ zegt Nicole Nijs. ‘Ze hebben zich meestal goed ingeburgerd. Zoals Guido Bollaerts, een van de bewoners die zich in de mooi gerestaureerde kazematten kwamen vestigen. Hij is onmiddellijk lid geworden van de Ware Gans Lillo en speelt de rol van ouderwetse pastoor in de ploeg van nepburgemeester Kris Dockx die onder de naam ‘Den laesten Stuyver’ geregeld het dorp op z’n kop zet.’ (sdl)
