KAPELLEN – De Kapelse gemeenteraadsleden kregen maandagavond 16 juni, een reeks vragen voorgeschoteld van hun jonge collega’s. Met enig gevoel voor humor zorgde de Kapelse jeugddienst voor een presentatie van dingen die het jonge volkje al wist te realiseren en wat er nog op het verlanglijstje staat.
De Kapelse kindergemeenteraad vormt, in vergelijking met de collega’s van de andere gemeenten, een buitenbeentje. In Kapellen dus geen kinderburgemeester of kinderraadsleden, wel een vertegenwoordiging van alle leerlingen van de Kapelse lagere scholen. Dat ontlokte bij de begeleiders de uitspraak: “De Kapelse is de grootste van de wereld, want dit is slechts het topje van de ijsberg”, zo klonk het.
De Kapelse kindergemeenteraad ontstond in het jaar 2014 en presenteerde zich maandagavond al voor de elfde keer aan hun volwassen collega’s. Drie keer per jaar komen zij samen.
Klavertje 4, De Platanen, Zilveren Hoek, de Putse Knipoog en het Irishof, dat zijn de lagere scholen in Kapellen. Hun vertegenwoordigers kwamen in kleine groepjes hun werking voorstellen. Ze hadden allemaal ook nog een prangende vraag voor het gemeentebestuur. Zo wilden ze wel eens weten waarom de fonteinen in het centrum af en toe stilvallen. “Gevaar voor legionella door de warmte”, is hier het antwoord van schepen Koen Helsen. Een draaimolen in zaal LUX zou mooi kunnen zijn. Massagestoelen in de cultuurtempel zien ze ook wel zitten. Vele kinderen storen zich aan het fietspad langs de Ertbrandstraat of de te korte oversteektijd aan de Koningin Astridlaan. De bevoegde schepenen kregen de kans zich te verantwoorden.
De vertegenwoordigers bevroegen de leerlingen van hun respectievelijke school. Zo kwamen sommigen tot de vaststelling dat de kinderen van het eerste en tweede leerjaar geen oren hebben. Met andere woorden, het was niet gemakkelijk om te weten te komen wat hun wensen zijn.
Aan het einde van de presentatie mocht het Kapelse gemeentebestuur een door de kinderen gemaakte totem in ontvangst nemen. “We rekenen erop dat de burgemeester, de schepenen en de algemeen directeur de totem bij de vergaderingen en het werk op hun bureau zetten zodat ze ook aan ons denken”, stelden de vertegenwoordigers die maar al te graag poseerden voor de “bordesfoto” met de volwassen collega’s. (Jan Brys)
