Leden van de werkgroep WOI
De voorbije 5 jaar werd door het Herdenkingscomité WO I in de gemeente Stabroek extra aandacht besteed aan de herdenking van de Groote Oorlog in Stabroek, Putte en Hoevenen. Met als doel de impact van de wereldoorlog op de gemeente en haar inwoners meer bekendheid te geven. En daar zijn zij zeker in geslaagd. De jubileumviering van 11 november was de laatste activiteit van het herdenkingscomité.
“When the Battle is over”
De dag begon om 6 uur met doedelzakspeler Rudi Driesen uit Stabroek, die op het kerkhof Vossenveld aan het Elzenbos “When the Battle is over” speelde, net zoals dit op vele andere plaatsen werd gespeeld. Jammer, dat weinigen hiervan op de hoogte waren en er maar een klein groepje mensen aanwezig was.
Na de huldigingen aan het oorlogsmonument in Putte en in Hoevenen, ontving Wendy van Egdom, voorzitster van de Cultuurraad en van het Herdenkingscomite, de belangstellenden in de Moorlandzaal. Burgemeester Rik Frans sprak in zijn toespraak de waardering uit voor allen die in de oorlogen, ergens ter wereld, hebben gestreden of geleden. Hij verwees ook naar het boek van Pieter Serrin “Het elfde uur”, waarin de auteur zo pijnlijk en schrijnend het verwoestend effect van oorlog op de mensheid beschrijft. Niet alleen soldaten, maar ook vrouwen en mannen, kinderen en grootouders die er niets mee te maken hadden, leden onder de gruwel. Burgemeester Frans haalde ook het verhaal van dorpsgenoot Stan Lauwereyssens aan.
Eén dag voor het einde van de oorlog….
Exact 100 jaar geleden, op 10 november 1918, om 8.40 uur in de ochtend, overleed Stabroekenaar Constant ‘Stan’ Lauwereyssens, op 19 jarige leeftijd in het Belgisch militair hospitaal in Calais aan de gevolgen van de Spaanse griep en een longontsteking. Vijf dagen ervoor was hij van het front gehaald omwille van zijn ziekte. Stan werd op 11 juli geboren in het ouderlijk huis te Putte aan de grens met Nederland, waar nu het Douaneplein is.
In 1916 steekt hij de fel bewaakte grens met Nederland over om als vrijwilliger te gaan vechten. Via Nederland en Engeland komt hij in Frankrijk terecht. Vanaf 15 mei 1917 zit hij aan het front tot hij 5 november 1918, wegens zijn ziekte van het front wordt gehaald. Volgens Pieter Serrien zou Stan geweten hebben dat er in die dagen gesprekken bezig waren van een mogelijk einde van de oorlog. Maar dat het echt zo ver was, wist hij waarschijnlijk niet. Bovendien was de eindstrijd bij griep zo pijnlijk dat hij waarschijnlijk buiten zinnen was. Stan was de zoon van Frans en Anna van Lauweryessens – Van Dunnegem en ligt begraven op de Belgisch militaire begraafplaats van Calais.
Livestreaming
Tijdens de jubileumviering in de Moorlandzaal werd via livestreaming de plechtigheid aan het Oorlogsmonument van de onbekende soldaat in Brussel, uitgezonden. Nadien ging het in stoet, met de Koninklijke Fanfare Verbroedering op kop, naar de Sint Catharinakerk in Stabroek, waar deken Jef Barzin de mis opdroeg. Na de bloemenkranslegging aan het monument, bood de gemeente Stabroek nog een receptie aan.
In de Moorlandzaal had heemkring Molengalm een tentoonstelling op gesteld over de oorlog en zijn slachtoffers. Tevens lagen er speciale uitgaven die de Heemkring uitgaf over de oorlog in onze streek en waarin je het verhaal van o.a. Stan Lauwereyssens, één van onze helden, gesneuveld voor hun vaderland, terugvindt.
