Eeuwfeest van Julie Hendrickx te Putte-Kapellen

“Julie van Sus van Zeune”  werd  geboren op 24-10-1912 in Tubize als middelste van 3 kinderen, een oudere broer en een jongere zuster.  Haar vader werkte in de staalfabrieken van Forge de Clabecq, vandaar de verhuis van het gezin naar het walenland.
De kinderen volgden er Franstalig onderwijs zodat ze bijna geen Nederlands meer kenden toen ze na enkele jaren terug naar Zandvliet verhuisden, maar dat is allemaal mooi  in orde gekomen.
Pas 14 jaar geworden kreeg ze hare Charel in het vizier, die kwam ook uit een Zandvliets gezin en draaide de wekelijkse filmen in de Zandvlietse cinema,zodat ze hem vaak stiekem  kon ontmoeten.
In 1934 zijn ze gehuwd en hebben tot 1935 in het Verbrand straatje gewoond, om dan te verhuizen naar de Kempische dok in Antwerpen, een verplichting om vast benoemd te kunnen worden op zijn werk bij AWW.  Zijzelf heeft verschillende jaren in de Cartonnage gewerkt.
Na enkele jaren in de stad gewoond, zijn ze toch terug naar Zandvliet getrokken.
Tijdens de oorlogsjaren werd haar echtgenoot krijgsgevangen genomen en naar Duitsland gedeporteerd, terwijl zij zwanger was van haar dochter Isa, die geboren werd terwijl hij nog steeds in Duitsland zat. De brieven over de geboorte kwamen niet ter bestemming, althans niet bij de belanghebbende en Isa was al 6 weken oud toen het gezin terug herenigd werd.
De oorlogsjaren waren voor veel mensen de smokkeljaren, zo ook voor haar man en zijn broers en schoonbroers, maar zijzelf- dapper  dat ze toen was- zou ook haar steentje bijdragen en ging met haar zus en schoonzus op de smokkeltoer.  Dat ze al eens tegen de lamp liepen moeten we er niet bij vertellen zeker!
Eens de oorlog voorbij zijn haar ouders flink op de sukkel geraakt en moesten na een tijdje de 3 kinderen om beurt bij hen een week gaan wonen om ze te verzorgen en dat heeft zo een 7 tal jaren geduurd, met veel pijn en miserie.
Later kwam de verhuis naar de Zoutendijk waar ze in 1953 hun deel van de watersnood hebben gekregen, zodat ze dan  naar De Keyserhoeve verhuisd zijn waar hun dochter in 1960 getrouwd is met hare Richard.  Dat jonge koppel is altijd bij haar blijven wonen en zij later bij hen, zodat haar Isa op haar 72 jarige leeftijd nog nooit van haar moeke weg is geweest.
In 1963 werd dan hare kleinzoon Frank geboren, waarop ze altijd heel trots en fier is, ze heeft hem ook gedeeltelijk mee  opgevoed (en verwend.)
1964 is het jaar van haar zware rugoperatie met behoorlijk wat pijn, evenals 1966 wanneer ze haar man is verloren na een slepende ziekte op de leeftijd van 56 jaar.
In 1978 werd er tenslotte verhuisd naar de Klinkaardstraat in Kapellen, waar ze tot heden haar fantastische oude dag mag beleven, en er door haar kinderen heel goed verzorgd wordt.
In 1986 trouwde hare kleinzoon met zijn vrouwtje Lieve, en wat later kwamen Caroline en Yannick onze familie vergroten zodat zij nu de trotse overgrootmoeder is van deze twee schatten.
Op haar verjaardag werd  ze in de bloemetjes gezet door afgevaardigden van het gemeentebestuur en ’s avonds kreeg  ze een mooie serenade van de Koninklijke Fanfare de Verbroedering van Zandvliet, waar ze al vele jaren lid is.
Later volgt dan een receptie voor vrienden en kennissen en het grote familiefeest.
Ze is niet zo goed meer te been, maar haar geheugen is nog prima in orde en ze kan nog heel goed hoofdrekenen, wij hopen dat we nog een hele tijd  voor “ons moemoe” mogen zorgen en dat ze nog veel mag genieten.