Het is goed geweest, zegde Eduard Stokmans tegen zijn nichtje Nicole Stokmans-Busschots, die hem heel veel in Seniorenresidentie Beukenhof te Heide opzocht, en hem iedere zondag naar “zijn” kerk in Putte-Kapellen voerde. Terwijl zij daarna naar haar kleinkinderen ging, kreeg hij zijn verzorging, en stierf stil en onopgemerkt, op 9 november, bijna op de vooravond van zijn 103de verjaardag. Geboren op de Ertbrand-Kapellen op 28 december 1908, als derde van vijf, deed Eduard zijn humaniorastudies aan het St.-Henricusinstituut te Antwerpen. Afgestudeerd, werd hij op 1.9.1926 als 18-jarige, koster-organist van de St.-Dionysiuskerk in zijn geliefd geboortedorp Putte, in opvolging van Frans Wouters. Na 20 jaar stapte hij over naar de Christelijke Ziekenkas in Kapellen waar hij 25 jaar de zorgen en problemen van vele mensen hielp oplossen. Hij was een man die van aanpakken wist zodat hij te Putte het zangkoor St.-Cecilia stichtte en bekend bleef als de koster en wegens zijn inzet voor het ACW, KWB, Gildenhuis, kerk enz. Op 17.9.1976 ontving hij het gouden Rumolduskruis van het aartsbisdom. Eduard stond ook graag op de planken en was een gevierd toneelspeler en muntte uit in de rol van Slisse in het bekende “Slisse en Cesar”. In 1978 nam hij afscheid van het toneel, maar bleef nog jaren actief als dirigent – en af en toe ook als organist te Putte. Op 11.8.1937 huwde hij Julia Huybrechts, die tot in 1963 onderwijzeres in de gemeentelijke meisjesschool van Kapellen was. Thans verbleef hij ruim een dozijn jaar in RVT Beukenhof te Heide. Nog op 22 september zat hij mee aan tafel in Heide bij het feestje van Dienstbetoon en genoot van de kleine dingen des levens. Slechts de twee laatste zondagen liet hij verstek voor de mis in Putte. Zijn 100ste verjaardag vierde hij in zijn kerk te Putte met een eucharistieviering, en daar werd nu ook zijn uitvaartliturgie gehouden op 18 november. Ook nu zong zijn St.-Ceciliakoor onder leiding van Gerard Tanghe muziek die hij hen nog aanleerde zoals “Avondliedje”. Jef Busschots O.Praem concelebreerde met Dolf Pauwels en Frans Van Thillo. Busschots schetste in zijn homilie hoe Edouard vriendelijk, dienstvaardig en talentvol zijn leven wist te vullen met dienstbaarheid aan zijn medemensen. Neef Jan Stokmans verhaalde hoe hij een trouw dagelijks en daarna wekelijks misganger was en leefde voor zijn muziek. Herdenkingsmissen volgen te Putte op 4 en 25 december te 9.30 u. Op zijn honderdste verjaardag verklapte hij mij tijdens een interview nog het geheim van zijn lang leven: dagelijks een porto en cigarillo – en zijn voorkeurmenu bestond uit biefsteak-frit.
Lieven Gorissen
Foto: 2008.12.28 op 100ste verjaardag
2011.09.22 op feestje Dienstbetoon Heide
2008.12.04 met nichtje Nicole Stokmans-Busschots
