De kerk van Berendrecht dateert al van rond 1400, toen het dorp na een overstroming verhuisde naar hoger gelegen gronden. In 1940 werd door het Belgisch leger de toren opgeblazen en vernielde daarbij een groot deel van de kerk. In 1941 begon de heropbouw, inclusief een nieuwe toren, en in 1943 werd de kerk opnieuw ingewijd. Na meer dan 600 jaar dienst aan de Berendrechtse gemeenschap werd nu deze laatste eredienst voorgegaan door deken Jan Barzin, bijgestaan door parochieassistente Riet Van Camp, en heel stemmig opgeluisterd door het Sint-Ceciliakoor van Zandvliet en door de koninklijke fanfare Willen is Kunnen. In zijn homilie herdacht Deken Barzin al die velen die hier gedoopt werden, hun vormsel kregen, getrouwd zijn, begraven…. En de warmte die uitging van elke soort beleving die de gelovigen hier mochten ervaren. Hij sprak de hoop uit dat die warmte van een parochiegemeenschap mee zal verhuizen naar de kapel van de Hagelberg. Op het einde van de viering werd ook nog het woord genomen door Dr. L. Bril, voorzitter van de Kerkfabriek. Hij vond het niet plezierig om als laatste de deur te moeten toedoen. Grote plechtigheden zoals Kerstmis, Pasen, begrafenissen, eerste communie zullen voortaan plaats hebben in Zandvliet. O.L. Vrouw van de Hagelberg wordt parochiekerk, en de parochienaam Sint-Jan-Baptist verdwijnt.
Op 1 januari 2018 komt de kerk onder het beheer van de Stad Antwerpen. Die heeft nog geen concrete plannen, en alles is mogelijk, tot afbraak toe. Is dit dan geen historisch erfgoed? Zie de grafkelder van de familie Van Delft en van graaf Legrelle, de glasramen, de klokken… Misschien wordt Berendrecht wel het eerste dorp in Vlaanderen zonder kerk! Maar er is nog hoop, want begin volgend jaar al komt hier een concert en een fototentoonstelling. Een toekomst als cultureel centrum, concertgebouw, tentoonstellingsruimte? Spreker rekent erop dat de Stad aan dit gebouw een goede en zinvolle invulling zal geven, en hoopt daarbij op de steun van het Districtsbestuur. Daarbij kunnen wij zijn goede hoop alleen maar beamen, want het interieur van deze kerk oogt nog heel goed onderhouden, en bevat veel historisch waardevolle stukken. Laat het niet dezelfde weg opgaan als de Hoevense kerk Attenhoven, waar veel meubilair is verdwenen of vernield en die nog steeds wacht op de afwerking van het interieur. Na de dienst was er achteraan in de kerk nog een receptie voor alle aanwezigen. Veel oudere Berendrechtenaars verlieten daarna zichtbaar ontroerd hun kerk voor de laatste keer. LW
