Vorig jaar verliep alles tijdens de 11 novemberviering een beetje in mineur. Dat werd dit jaar goedgemaakt. Er was inderdaad heel wat belangstelling voor de traditionele hulde voor de gesneuvelden van de beide wereldoorlogen. Een grote delegatie van de brandweer Brasschaat, het rode kruis, een delegatie van de legeroldtimers, maar ook zeer veel burgers.
Het gemeentebestuur moest spijtig genoeg forfait geven, wegens een corona-uitbraak bij de leden. De honneurs werden waargenomen door de voorzitter van de gemeenteraad Tom Versompel. Hij sprak vol lof over de mensen die het leven lieten, voor de vrede in ons land.
Daarna nam officier Van Staey van de kazerne van Maria-ter-Heide het woord. Hij vertelde het verhaal van de vredesondertekening in Compiègne in 1918, maar benadrukte ook dat er ook nu nog mensen zijn die hun leven geven voor vrede. Hij besloot zijn speech met het gedicht “Where the poppys blow”.
Alle delegaties legden bloemen neer, met prachtig muzikaal begeleiding door An Vermeulen.
Er waren echter ook kinderen van de derde graad GILO Kaart. Aan de hand van mooie teksten, foto’s en achtergrondgeluiden brachten zij het ontroerende verhaal van een meisje in de eerste wereldoorlog. Knap dat er nog leerkrachten zijn die de kinderen bewust maken van deze trieste dagen van België.
Na de Brabançonne en de Vlaamse Leeuw ging het richting nieuwe gemeentehuis voor een korte receptie.
(lydia)
