Toen in september de fabrieksschouw van de conservenfabriek tegen de grond kwakte, sloot Stabroek een hoofdstuk in zijn geschiedenis af. Niet alleen de skyline veranderde, ook de plaats waar generaties Stabroekenaars hun boterham verdienden, werd met de grond gelijk gemaakt. De polderbewoners waren gewend geraakt, sommigen misschien verknocht, aan de lelijke ‘erwtjesfabriek’ die bijna honderd jaar lang groeide langs het drukke Laageind. Zoals het overal gebeurt, rijst uit het puin een nieuwe toekomst, die ervoor moet zorgen dat de Poldergemeente en zijn bewoners er wel bij varen. Hoe dat zo adequaat mogelijk gebeurt, lokt altijd controverses uit. Ook nu. De voorgelegde Picolo-plannen omvatten 32.000 m² kmo-zone en 13.344 m² winkelruimte realiseren. Er komen in een eindfase 76 appartementen, 2,4 km wegen en 679 parkeerplaatsen voor auto’s en 200 voor fietsen. Is Stabroek daar rijp voor, of trekken tegenstanders van dit groots project aan het langste eind? Ondertussen kijkt onder meer buurgemeente Kapellen met argusogen toe . Een euro kan je maar één keer uitgeven en wie dat in de toekomst in het Stabroeks winkelcentrum doet, vermijdt de verkeersellende in het centrum van Kapellen op weg naar de Promenade. Of het binnen twee jaar in Stabroek vlotter verloopt, is koffiedik kijken. Bijna 700 parkeerplaatsen betekent veel meer verkeer dan nu al het geval is. Stabroek kan het slachtoffer worden van een zwaar verkeersinfarct. Die immobiliteit is misschien wel de achillespees van heel het Picoloproject.
