Eind juni ging de gekende Berendrechtenaar Mon Bril met pensioen bij Eandis. En dat is niet onopgemerkt kunnen gebeuren. Al weken was sympathieke Mon op het werk aan het polsen of iemand wist wat er met zijn afscheid ging gebeuren. Geen mens kon echter een antwoord geven op zijn vragen. Vrouwtje Monique kreeg dan ook het volgende van haar brombeer te horen. “Al jaren probeer ik van alles te organiseren bij de maten hun pensioen en mij gaan ze als een hond op straat zetten, schoon”.
Wat Mon niet wist was dat Monique, zoon Bjorn en de maten Jan, Bart, Philip, Rudy, Cois en Peter een afscheid in elkaar aan het knutselen waren dat hij nog lang zal onthouden. Om tien uur ’s morgens werd op donderdag aan de buitendeur in Berendrecht aangebeld door zogezegd een medewerker van Aquafin die kwam voor Berendrecht sport. Al vloekend moest Mon van het kleinste kamerke komen. Daar stond echter geen ambtenaar maar een limousine-Hummer van tien meter lang en enkele heren netjes op een rij in pitteleer met een hoge hoed. De totaal verraste Bril werd in de douche en in een net kostuum gestoken. De eerste fles champagne werd gekraakt. Nadien ging het het gevolg naar het vliegveld in Hoevenen waar een helikopter klaar stond om het feestvarken en de vrienden de streek te laten zien vanuit de lucht. Het werkterrein waar Mon zijn beste jaren sleet, zijn geliefd Berendrecht met zijn voetbalterrein enz.
Dit was een droom die hij al jaren koesterde. Hij genoot dan ook ontroerd. Als een echte Poldernaar werden daarna de stamcafés het Keravikske en de Kroon in Antwerpen bezocht waar al eens een pintje genuttigd werd na de werkuren. Als slot ging het naar de Luchtbal waar in het centrum tal van genodigden bij elkaar gekomen waren om de jubilaris een onvergetelijk afscheid aan te bieden
“Dit ga ik nooit vergeten, wat een prachtige dag” sprak Mon ontroerd de mensen toe. “ En dat iedereen tegen mij heeft kunnen zwijgen, dat verbaast mij nog het meest.” In de zaal hing een mooie grote banner met twee prachtige foto’s van Mon zoals de meeste mensen hem kennen, met een brede glimlach en een pintje in de hand. Er werd een film gespeeld met leuke beelden van vroeger op bedrijfsfeestjes, kortom een prachtige avond. “We gaan de Mon nog heel hard missen. Hij was een super collega en een heel goede vriend” sprak Jan Deschepper namens de organisatoren.
Op onze vraag of Mon nu in dat grote zwarte gat gaat vallen zei hij: “ Die kans is heel klein. Ik weet wel wat doen. Als voorzitter van Berendrecht sport heb ik werk genoeg.”
Op vrijdag moest de afscheidsnemende werknemer nog zijn materiaal en sleutels afleveren op de firma waar nog eens een receptie werd aangeboden aan de collega’s. Zo is Eandis weer een populair figuur kwijt.
Ludo Hendrickx
meer foto’s : https://picasaweb.google.com/100148782690550641481/PensioenMon#
