Kalmthoutenaar Michiel Neys (23) speelde de voorbije zeven jaar zes keer kampioen bij Lichamelijk Gehandicapten (LG) Hockeyteam Tempo uit Bergen Op Zoom. Hij is halfzijds verlamd en lijdt aan epilepsie, maar schopte het toch tot kapitein van de ploeg. Hij geeft een woordje uitleg over zijn geliefkoosde hobby.
“Ik zit er al van in het begin bij en ben dus opgegroeid met de ploeg. Ze is twaalf jaar geleden ontstaan uit de Mytylschool in Roosendaal, waar ik destijds zat. Een leerkracht van die school, Jan Huyghe, heeft het initiatief genomen. Daarvoor ben ik hem zeer dankbaar. Daarna zijn er nog mensen bijgekomen uit Bergen Op Zoom en Essen. In het begin trainden we enkel en speelden we nog geen wedstrijden omdat er slechts vier ploegen bestonden. Het was voor de spelers zelf ook van nul beginnen. Niemand had een voorgeschiedenis in de hockeysport. Tegenwoordig worden we gecoacht door twee trainers en twee begeleiders.”
“Momenteel zijn er dertien LG hockeyploegen in Nederland. Dit betekent dat we ons vaak ver moeten verplaatsen naar de andere ploegen in Amsterdam, Nijmegen, Breda, enzovoort. In het begin legden we telkens een bus in, nu reizen we via carpooling en moeten we een beroep doen op onze ouders. Het seizoen duurt van september tot juni. We spelen zowel indoor als outdoor en er is ook een jaarlijks tornooi. De competitie bestaat uit twee niveaus. Op het hoogste niveau bestaat een ploeg uit acht spelers op een groter veld. Op het tweede niveau bestaat een ploeg uit zes spelers. Wij spelen op het hoogste niveau. In het lagere niveau spelen meestal de jongeren. Wij zouden nog wel wat jeugd kunnen gebruiken, want momenteel kunnen we maar één ploeg afvaardigen in de hoogste reeks.”
“Ik sta aanvallende middenvelder en scoorde vorig seizoen tien van de vierentwintig goals. Door mijn handicap kan ik enkel met mijn linkerhand spelen en moest ik in het begin zelf wat zoeken naar de beste techniek. Ik denk dat ik die ondertussen gevonden heb. Ik vind het natuurlijk jammer dat er weinig mogelijkheden zijn voor LG sport in België.”
“Tegenwoordig proberen ze dat wel wat te promoten maar het komt niet echt van de grond. In Nederland wordt er wel duidelijk meer aandacht aan LG sport besteed. Ik ben heel blij dat ik hier de mogelijkheid gekregen heb om aan hockey te doen. Zoals elke Belg in Nederland heb ik voornamelijk geleerd om niet op mijn mondje te vallen. Mijn toekomstambitie is vooral de ploeg te blijven helpen, ook nadat mijn sportieve carrière gedaan is. Op die manier hoop ik nog veel lichamelijk gehandicapten een leuke sportieve hobby te kunnen presenteren.”
Info: www.mhctempo.nl
