De 38e Dorpsdag te Brasschaat op zondag 6 september kleurde kunst, zuiders’ zomers, regenbuien en kou tot één geheel. Zonnig werd het wel, iets later dan voorzien kwam de mensenmassa toch op gang, al leek er toch iets minder volk op de Bredabaan aanwezig. Teveel aanbod in de regio?
Naar jaarlijkse traditie hielden alle genodigden eerst halt thv het verbroederingscomité Bad Neuenahr-Ahrweiler om de keel te spoelen. Zelfs de voorzitter van de Duitse afvaardiging liet zich een puntzakje frietjes meer dan smaken.
De verschillende dorpen ‘kunst, verbroedering, wereld en jeugd-en sportdorp’ kregen veel bekijks.
Maar Dorpsdag is eigenlijk een ontmoetingsdag, je komt er mekaar alvast tegen. Net zoals een échte Brasschatenaar van vér voor de 2e Wereldoorlog het mooi formuleerde. De man, toch een bekende, ziet liever zijn naam niet vermeld… ‘Eigenlijk, heeft een Dorpsdag geen echt thema nodig. De mensen komen toch, zelfs toen het eind van de jaren 70 oude wijven regende, ze waren er. De weergoden hebben meestal medelijden met Brasschaat, weet je…’ Hij denkt even na… ‘Awel, de meeste edities van de 38 was het over het algemeen mooi najaarsweer…Het klaart nu ook op hé…! Ik denk dat het comité van de Dorpsdag ook dit jaar ‘’”tikken-eikes” naar de Clariskes van Putte-Stabroek heeft gebracht.. dat deden ze vroeger ook al. En zie maar;;het heeft weer gepakt hé!’ Volkomen gelijk.
Een mild maar mager najaarszonnetje bleef zondag over Brasschaat aanwezig.
We zouden het bijna vergeten: vooraan in het Gemeentepark stond ook de jaarlijkse Brasschaatse kermis. Dubbel jolijt voor Jan en…klein Pierke! erjee.
Menu
